ՄՐԳԵՐԸ ՄԵՐ ՍԵՂԱՆԻՆ

Մրգից որևէ բան պատրաստելիս խոհանոցում միաժամանակ ուրիշ ուտեստներ պետք չէ եփել, քանի որ դրանից կտուժեն մրգի բույրն ու համը: Եփելու համար վերցնում են հյութեղ տանձեր: Եթե կարկանդակը գրեթե թխվել է, բայց խնձորները չեն փափկել, ջեռոցի մեջ դնում են տաք ջրով լի մի փոքր աման, որ խնձորը եփվի գոլորշիով: Եթե նարնջի, կիտրոնի, մանդարինի կեղևը պետք է հանել, կարելի է այդ անել քերիչի օգնությամբ: Կեղևը մաքրած խնձորը, տանձը, սերկևիլը պահպանում են իրենց գույնը, եթե մինչև օգտագործելը դրանք փաթաթում են քացախի լուծույթով թրջված սրբիչի մեջ: Մրգի վրա շաքարավազ լցնում են միայն եփելուց հետ, այլապես նրանց հյութը դուրս է գալիս, լցվում տապակի վրա, և կարկանդակը չոր է ստացվում: Ցիտրուսային մրգերի կորիզները ուտեստի կամ հյւութերի մեջ լցնելուց առաջ պետք է հեռացնել, որովհետև նրանք դառնահամ են: Եթե մրգային կարկանդակի մեջ մրգի տակ մի բարակ շերտ կաթնաշոռ դրվի, այն ավելի հյութեղ կստացվի: Կիտրոնի, նարնջի կեղևը քերելուց առաջ պետք է լվանալ տաք ջրով: Քերիչից կեղևը հեշտ կպոկվի, եթե քերիչի վրա մի քիչ շաքարավազ ցանեք և ձեռքով տրորեք: Քերած կեղևը ամիսներ շարունակ կարելի է պահել ապակե տարայի մեջ շաքարավազին խառնած: Որպեսզի կիտրոնից շատ հյութ քամվի, մինչև քամելն այն հինգ րոպե թողեք տաք ջրի մեջ: Չիրն օգտագործելուց առաջ մի քանի ժամ թրջում են, ցողում, հետո եփում` շաքարավազ ավելացնելով:
Liana Bagaryan

Автор и администратор сайта 1001recepti.info